Ieder jaar op 30 mei vieren wiezers overal ter wereld wereld-wiezen-dag (ook wel world whist day of dag van het wiezen). Veel wiezers spelen op de voorlaatste dag van mei een spelletje wiezen, dat kan heel klein en beperkt zijn, maar soms worden ook grote tournooien opgezet ter gelegenheid van dit feest voor de kaarters.

Als na het delen iedereen direct past, zonder eerst gevraagd te hebben, dan spreken we over een ronde pas. Bij een ronde pas wordt altijd de scorefactor van een toekomstig spel verhoogd. In praktijk komt dat er meestal op neer dat er een spel voor dubbele punten wordt gespeeld.

Documentversie: 1.1 Dit document beschrijft de officiële spelregels van het Traditioneel Wiezen, zoals vastgelegd door de vzw Rijk Van Afdronk. Wiezen is een complex spel, en omdat dit document volledigheid nastreeft, is dit een lang document.

Hoe wordt wiezen gespeeld? Wiezen is een slaggebaseerd kaartspel, voor 4 tot 6 spelers. Het wordt gespeeld met een spel van 52 kaarten. Wiezen bestaat uit een opeenvolging van aparte spelletjes, waarbij het telkens neer komt op (al dan niet samen met een maat) zo veel mogelijk of net geen slagen te halen.

Iedere kaartclub heeft wel zijn eigen regels en gebruiken, en het is niet wenselijk om alle plaatselijke gewoontes te combineren in het kaartspel. Onderstaande concepten kunnen interessant zijn om variatie te brengen in het kaartspel, maar worden door de vzw niet erkend bij het traditioneel wiezen:

Als u of een van uw medespelers een fout maakt (verkeerd gedeeld, verkeerdelijk niet gevolgd, te hard achter de kaarten geklapt), dan worden er bij het verzorgd kaarten geen strafpunten uitgedeeld. In de plaats daarvan wordt er in de puntentabel een sterretje achter de naam van de overtreder gezet.

Wiezen wordt altijd met vier spelers tegelijk gespeeld, maar het kan ook zijn dat je met 5 of 6 spelers aan tafel zit. Als er vijf spelers zijn, dan mag de deler (in dat geval: de pisser) zelf afheffen, en geeft hij iedereen kaarten behalve zichzelf.

De vorige slag mag steeds herbekeken worden, zo lang de volgende slag niet is opgeraapt.

Bij het delen neemt u deze regels in acht: De kaarten worden nooit geschud, tenzij optioneel voor de aanvang van het eerste spel. In dat geval wordt er ook een steekspel gehouden: de kaarten worden gedeeld, ieder steekt ze naar eigen inzicht op volgorde, en vervolgens worden ze op een stapel gelegd.

Als u vraagt, en niemand gaat mee, dan heeft u de mogelijkheid om alleen te gaan. In dat geval haalt u zonder maat 6 slagen of meer. Als u in dit geval niet alleen wenst te gaan, dan wordt er terug gedeeld, door de volgende deler.

Als er verzorgd wordt gekaart, dan stopt het wiezen niet abrupt. Wenst u de kaarttafel te verlaten, dan kondigt u eerst het laatste rondje aan. Eens het laatste rondje aangekondigd, volgen er nog even veel spelletjes als er spelers zijn.

Bij sommige spelletjes worden de uitgekeerde Francs verdubbeld, verdrievoudigd, of soms nog straffer. Om dit uit te leggen, voer ik het begrip scorefactor in. Als een spel gespeeld is, worden de gewonnen of verloren Francs, zoals bepaald in de puntentelling, vermenigvuldigd met de scorefactor.